Ο ΡΕΑΛΙΣΜΟΣ ΣΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ
Ο ρεαλισμός είναι ένας όρος που έχει χρησιμοποιηθεί σε διάφορους τομείς. Συγκεκριμένα στη λογοτεχνία, ο ρεαλισμός ορίζεται ως η πιστή έντεχνη απεικόνιση της πραγματικότητας χωρίς να καταβάλλεται προσπάθεια εξωραϊσμού και εξιδανίκευσης.
Ο ρεαλισμός στην παιδική λογοτεχνία συνήθως εμφανίζεται ως συναισθηματικός ρεαλισμός, ως ρεαλισμός κατανόησης σχέσεων και συγκρούσεων, ως ρεαλισμός της σχέσης του ανθρώπου με το περιβάλλον και το μέλλον του.
Όπως σε όλες τις περιπτώσεις, το νόμισμα έχει δύο όψεις. Τα θετικά στοιχεία είναι ότι τα παιδιά γνωρίζουν καλύτερα τον εαυτό τους και μέσα από την ιστορία ανακαλύπτουν πρόσωπα που βιώνουν συναισθήματα παρόμοια με τα δικά τους. Επίσης, έρχονται σε επαφή με την πραγματικότητα, την οποία γνωρίζουν μόνο μέσα από συζητήσεις και τα μέσα. Είναι σε θέση να συνειδητοποιήσουν καλύτερα τα προβλήματα που θα κληθούν να αντιμετωπίσουν στη ζωή τους, κ.α.
Όλα αυτά τα στοιχεία θα πρέπει να παρουσιάζονται με μέτρο, γιατί αν δεν υπάρξει ισορροπία, τα θετικά θα μετατραπούν σε αρνητικά. Μπορεί το παιδί να απογοητευτεί ή να τρομάξει. Ότι θα απεικονίσουμε πιστά την πραγματικότητα, δεν σημαίνει ότι θα αφαιρέσουμε όποιο φανταστικό στοιχείο υπάρχει. Μπορεί αυτό να προβληθεί με παιδαγωγικό και βιωματικό τρόπο.
Τα παιδιά συνήθως αγαπούν τις ρεαλιστικές ιστορίες γιατί ανταποκρίνονται στις ανάγκες τους, γνωρίζουν αληθινούς χαρακτήρες και βλέπουν στην πραγματικότητα στοιχεία που αναγνωρίζουν ήδη στον εαυτό τους.
Ηθοποιός, Εμψυχώτρια θεατρικού παιχνιδιού
Β. Βρεφονηπιοκόμων
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Λ. Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου, (1995). Οπως και στ’ αηδόvια…” – Για τηv παιδική λoγoτεχvία χωρίς ψευδαισθήσεις. Αθήνα: Πατάκης
Δείτε επίσης: Η ΜΕΡΜΗΓΚΟΦΩΛΙΑ
