ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΑΩ ΣΧΟΛΕΙΟ!!! Η ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΕΝΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΥ!
Το να έχει ένας εκπαιδευτικός στην τάξη του ένα μαθητή με αυτισμό είναι σίγουρα μια πρόκληση και μια αγχογόνος κατάσταση. Δεν είναι λίγες οι φορές που οι εκπαιδευτικοί νιώθουν όπως και οι μαθητές τους, δεν θέλουν να πάνε σχολείο.
ΠΩΣ ΝΙΩΘΕΙ Ο ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ;
Ο εκπαιδευτικός πολλές φορές νιώθει αδυναμία μπροστά στις συμπεριφορές του αυτιστικού μαθητή. Τα συναισθήματα ανεπάρκειας είναι συχνά καθώς όσα έχει κάνει και έχει δοκιμάσει δεν είχαν το αποτέλεσμα που επιθυμούσε. Αισθάνεται ότι τα δικά του λάθη έφεραν την κατάσταση σε αυτό το σημείο. Κάποιες φορές ο εκπαιδευτικός μπορεί να νιώσει ακόμα και φόβο, άγχος, θυμό ή αδιέξοδο μπροστά στις συμπεριφορές του μαθητή ή στις εκρήξεις του. Δεν είναι λίγες οι φορές που θα νιώσει ντροπή ή απόρριψη για τις συμπεριφορές του μαθητή ή ότι εκτίθεται στους υπόλοιπους δασκάλους και στο σχολικό πλαίσιο. Συχνά οι συνάδελφοί του γίνονται επικριτικοί και αποδοκιμάζουν τις προσπάθειες των εκπαιδευτικών που αντιμετωπίζουν τέτοιες δυσκολίες. Το αποτέλεσμα είναι αυτοί οι εκπαιδευτικοί να δυσκολεύονται να βρουν υποστήριξη από τους άλλους συναδέλφους και απομονώνονται. Βρίσκονται σε θέση άμυνας και αναμένουν με φόβο και αγωνία την επόμενη έκρηξη του μαθητή τους. Είναι σε εγρήγορση και επαγρύπνηση ώστε να προλάβουν τα σημάδια.
Όλα αυτά προκαλούν μεγάλη αναστάτωση στον εκπαιδευτικό και συχνά επηρεάζονται οι δεξιότητες του. Έτσι λοιπόν ο εκπαιδευτικός πρέπει να τα αναγνωρίζει και να τα διαχειρίζεται όλα αυτά τα συναισθήματα τα οποία είναι λογικά και συχνά. Η διαχείριση των συναισθημάτων του είναι σημαντική καθώς μέσα στον πανικό του πιθανότατα να καταφύγει σε λύσεις που μακροπρόθεσμα δημιουργούν περισσότερα προβλήματα και δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο την διαχείριση του μαθητή.
ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΕΝΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ;
• Δώστε λίγο χρόνο στον εαυτό σας μέχρι να πετύχετε την επιτυχημένη αντίδραση.
• Χρειάζονται πολλές επαναλήψεις και κάθε φορά αυτοκριτική για το τι πήγε καλά και τι πρέπει να βελτιωθεί. Είναι πολύ εύκολο να χαθείτε σε όλα εκείνα που δεν έγιναν σωστά ή που δεν προχωράνε όπως θα θέλατε.
• Εξασκηθείτε στο να αναγνωρίζετε τα μικρά βήματα και τις μικρές επιτυχίες του μαθητή. Είναι αυτές που με την επιβράβευση και την αναγνώρισή τους θα φέρουν την συνεχόμενη βελτίωση και αλλαγή.
• Να έχετε ρεαλιστικούς στόχους για τον χρόνο επίτευξής τους. Ο αυτισμός είναι πολύπαραγοντική διαταραχή και μπορεί να επηρεαστεί από πολλές παράμετρους πέρα από τον έλεγχο του εκπαιδευτικού.
• Μην είστε υπερβολικά αυστηροί με τον εαυτό σας. Κάντε όσα μπορείτε, με τον καλύτερο τρόπο.
• Ζητήστε βοήθεια όταν νιώθετε ότι είστε σε αδιέξοδο.
• Προσπαθήστε να κρατάτε την ψυχραιμία σας σε περιπτώσεις κρίσης.
• Κάντε πάντα ένα βήμα πίσω και σκεφτείτε πιο λογικά.
• Εκ των υστέρων σκεφτείτε πάντα «τι έκανα καλά; Τι πρέπει να αλλάξω;»
• Να θυμάστε πάντα τον στόχος σας και πως μπορείτε να τον επιτύχετε με τον καλύτερο τρόπο.
ΤΙ ΝΑ ΑΠΟΦΕΥΓΕΤΕ:
• Nα κατηγορείτε τον εαυτό σας για όλα όσα πάνε στραβά.
• Να περιμένετε να είστε ο τέλειος εκπαιδευτικός που λύνει τα πάντα με επιτυχία.
• Να νιώθετε ότι πρέπει να έχετε πάντα τον απόλυτο έλεγχο.
• Να αντιμετωπίζετε σαν καταστροφή κάποια παλινδρόμηση του μαθητή.
ΝΑ ΘΥΜΑΣΤΕ ΟΤΙ:
• Πολλά από αυτά που κάνουν τα παιδιά είναι αντιδράσεις λόγω άγχους ή δυσκολίες στην επικοινωνία. Πολλά γίνονται εν γνώσει τους αλλά χωρίς πονηρό σκοπό ή επίτηδες. Η εμπειρία τους, τους έχει διδάξει λάθος συμπεριφορές.
• Οι δυσκολίες τους είναι πολλές και κάποιες φορές δεν μπορούν να ελέγξουν τις αντιδράσεις τους. Είναι πάνω από τις δυνάμεις τους. Χρειάζεται να δείχνουμε επιείκεια και να μην παίρνουμε προσωπικά τις αντιδράσεις τους ακόμα και όταν έχουν στόχο εμάς τους ίδιους.
• Λόγω δυσκολίας να κατανοήσουν τους άλλους και να μπουν στην θέση τους, παραδοσιακές τεχνικές που θέλουν να στηριζόμαστε στο συναίσθημα και στο φιλότιμο των παιδιών δεν έχουν αποτέλεσμα στους μαθητές με αυτισμό.
• Τιμωρίες και τεχνικές που μπορεί να εκθέτουν ή να ντροπιάζουν το μαθητή δεν έχουν αποτέλεσμα. Υπό την πίεση και το άγχος μπορεί να δείχνουν αποτελεσματικές βραχυπρόθεσμα, όμως πολλές φορές χρησιμοποιούνται για να αισθανθεί καλύτερα ο εκπαιδευτικός.
• Για μακροπρόθεσμα και σταθερά αποτελέσματα χρησιμοποιήστε θετικές αντιδράσεις και λογικές συνέπειες.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
“Challenging behaviour and autism: making sense – making progress: a guide to preventing and managing challenging behaviour for parents and teachers” Whitaker, P., Joy, H., Harley, J., & Edwards, D. National Autistic Society, 2001.
Κατερίνα Μούρμουρα
M.Ed Ειδικής Αγωγής
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:“ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΔΑΦ ΚΑΙ ΠΡΟΤΙΜΩΜΕΝΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ»