ΤΙ ΥΠAΡΧΕΙ ΜEΣΑ ΣΤΗ ΤΣAΝΤΑ;

 

Μια από τις πιο αποτελεσματικές και διασκεδαστικές δραστηριότητες που πραγματοποιείται σε παιδιά με γλωσσική καθυστέρηση είναι αυτή που πρόκειται να σας παραθέσω αμέσως τώρα!

Ένα από τα πράγματα που αγαπώ πολύ και κουβαλάω σχεδόν πάντα μαζί μου είναι η φοβερή “τσάντα μου” η οποία είναι γεμάτη παιχνίδια και αντικείμενα με αποτέλεσμα να κάνει συνεχώς θόρυβο και να γίνομαι αντιληπτή από όλους!

Αυτή η τσάντα μπορεί να χρησιμοποιηθεί με ορισμένους τρόπους και αν αναρωτιέστε γιατί είναι ενδιαφέρουσα αυτή η δραστηριότητα, θα σας πω πως είναι διασκεδαστική, ελκυστική, εύκολη στην υλοποίηση και χωρίς οικονομική επιβάρυνση. Επίσης, κρατάει το ενδιαφέρον των παιδιών και δεν χρειάζεται προγραμματισμό ή προετοιμασία για την υλοποίηση.

ΑΠΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΣΕ:

Γονείς, λογοθεραπευτές, εκπαιδευτικούς και δασκάλους και αφορά παιδιά ηλικίας 2 έως 5 ετών.

ΣΤΟΧΟΙ:

• Ενίσχυση της ομιλίας

• Εμπλουτισμό του λεξιλογίου

• Εξέλιξη του προφορικού λόγου

• Ενίσχυση κοινωνικών δεξιοτήτων

• Απόκτηση δεξιοτήτων παιχνιδιού

ΥΛΙΚΑ:

• Τσάντα

• Παιχνίδια και αντικείμενα καθημερινής χρήσης (όπως για παράδειγμα παιχνίδια μαγειρικής, βούρτσα μαλλιών, αυτοκίνητα, μπάλα, φούσκες, ζώα που προσποιούνται ήχους κ.α.)

⇒ Η τσάντα μου περιέχει περίπου 10 αντικείμενα. Αυτό είναι κάτι που εξαρτάται από τις γλωσσικές ικανότητες των παιδιών, τον αριθμό αυτών και τις δεξιότητες προσοχής και αντίληψης.

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ:

1. Όλα τα παιχνίδια, και αντικείμενα τοποθετούνται μέσα στην τσάντα. Ο θεραπευτής/ενήλικας κρατάει κοντά του την τσάντα με σκοπό να τραβήξει την προσοχή των παιδιών.

2.  Έπειτα ρωτάει: “Τι είναι μέσα στην τσάντα” (Συχνά η τσάντα πρέπει να κουνιέται, έτσι ώστε τα παιχνίδια που βρίσκονται μέσα να προκαλούν θόρυβο, ο οποίος είναι αυτός που πραγματικά ενισχύει την προσοχή των παιδιών).

3.  Στη συνέχεια ο θεραπευτής ή ο ενήλικας τραβάει ένα αντικείμενο/ παιχνίδι, το ονομάζει και το δίνει σε αυτό το παιδί που θα το ονομάσει αμέσως μετά τον ίδιο.

4.  Αφού επιβραβεύσει το παιδί για την προσπάθειά του σχολιάζει το αντικείμενο ή το παιχνίδι καθώς και αυτό που κάνει το παιδί. Για παράδειγμα αν το αντικείμενο που έχει το παιδί στα χέρια του είναι το αυτοκίνητο θα μπορούσαν να ειπωθούν τα εξής: κόκκινο αυτοκίνητο, αν πιάνει τις ρόδες να κατονομαστεί η λέξη “ρόδες”, αν το σπρώχνει “σπρώχνοντας το αυτοκίνητο”, κλπ. Όταν οι λέξεις μοντελοποιούνται είναι σημαντικό να χρησιμοποιείται απλό λεξιλόγιο και να τονίζονται οι λέξεις-κλειδιά.

5.  Εάν το παιδί δεν είναι σίγουρο πώς να παίξει με το παιχνίδι, μπορεί να δειγματιστεί ο τρόπος χρήσης αυτού. Για παράδειγμα,ο θεραπευτής ή ο ενήλικας κρατάει ένα φλιτζάνι και προσποιείται ότι πίνει από αυτό, χρησιμοποιεί μια βούρτσα για να βουρτσίσει τα μαλλιά ή παράγει ήχους από διάφορα ζώα ενώ τα κρατάει.

6.  Μόλις το παιδί παίξει με αυτό το παιχνίδι για λίγο ή για όσο διάστημα η προσοχή του διαρκεί ο θεραπευτής ή ο ενήλικας επαναλαμβάνει την ίδια ερώτηση “Τι είναι μέσα στη τσάντα;” Στη συνέχεια, βγάζει ένα άλλο αντικείμενο και το κατονομάζει. Όποιο παιδί επαναλάβει παίρνει το παιχνίδι και επαναλαμβάνεται η ίδια διαδικασία. Εάν τα παιδιά δεν έχουν καθόλου ομιλία και δεν είναι σε θέση να κατονομάσουν κανένα αντικείμενο ή παιχνίδι καλούνται να επιλέξουν τα ίδια κάτι μέσα από τη τσάντα.

ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΥΜΑΣΤΕ:

⇒ Να υπάρχει ενθουσιασμός και ενδιαφέρον όταν πρόκειται να τραβηχτεί ένα παιχνίδι μέσα από τη τσάντα. Αυτό βοηθά πραγματικά να κρατήσει τα μικρά παιδιά προσηλωμένα.

⇒ Ισορροπία ερωτήσεων και σχολίων. Όταν χρησιμοποιείται απλή γλώσσα είναι σημαντικό να τίθενται σχόλια και όχι να γίνονται ερωτήσεις. Για παράδειγμα, αντί για “τρώτε την μπανάνα;” Θα μπορούσε να ειπωθεί “τρώγοντας την μπανάνα”, “ωραία μπανάνα”, ή απλώς “τρώγοντας” (με θόρυβο φαγητού!) κλπ.

⇒ Είναι σημαντικό ο θεραπευτής ή ο ενήλικας που θα πραγματοποιήσει αυτή τη δραστηριότητα να ακολουθεί και όχι να κατευθύνει το παιδί. Για παράδειγμα εάν τραβήξει ένα αυτοκίνητο από τη τσάντα αλλά το παιδί εξακολουθεί να απασχολείται με το προηγούμενο αντικείμενο δεν υπάρχει νόημα στο να εστιάσει την προσοχή του στο αυτοκίνητο. Το παιδί δείχνει ξεκάθαρα τι θέλει. Επομένως μπορεί ο θεραπευτής ή ο ενήλικας να ακολουθήσει το παιδί και όταν εκείνο βαρεθεί να περάσουν στο αυτοκίνητο.

Τέλος, είναι πολύ σημαντικό τα παιχνίδια και τα αντικείμενα που θα χρησιμοποιούνται να είναι πολύ ενδιαφέροντα και εντυπωσιακά. Έτσι  θα τραβήξουν και θα διατηρήσουν την προσοχή των παιδιών.

ΔΥΟ ΜΙΚΡΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ:

1. Όταν ο θεραπευτής ή ο ενήλικας τραβήξει ένα αντικείμενο / παιχνίδι από την τσάντα, το κρατάει κοντά στο πρόσωπό του. Έτσι το παιδί να κοιτάζει το στόμα του όταν παράγει τη λέξη.

2. Επιπλέον, όταν ο θεραπευτής ή ο ενήλικας παριστάνει ότι τρώει φαγητό, είναι διασκεδαστικό να συμπεριφέρεται όπως θα ήταν η γεύση του φαγητού (νόστιμο ή άνοστο), η θερμοκρασία του (ζεστό ή κρύο). Για παράδειγμα, εάν προσποιούνται ότι τρώνε ένα παγωτό, θα προσποιούνταν το γλείψιμο, στη συνέχεια θα έτριβε το στομάχι του και θα έλεγε “παγωτό παγωτό μμμμμμ”, ή θα έτρωγε το λεμόνι και θα έλεγε “μπλιαχ”.

Η μοντελοποίηση αυτή κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού δεν είναι απλώς ξεκαρδιστική για τα μικρά παιδιά! Μπορεί να βοηθήσει στην εκμάθηση περισσότερων λέξεων γιατί (συχνά, αλλά όχι πάντα) προσπαθούν να αντιγράψουν τις ενέργειες και τους θορύβους.

ΠΑΡΑΛΛΑΓΕΣ:

Η τσάντα μπορεί να χρησιμοποιηθεί και με άλλους εναλλακτικούς τρόπους. Για παράδειγμα:

• Όταν ένα παιδί επιλέξει να παίξει με ένα παζλ αυτό που μπορεί να γίνει είναι να τοποθετηθούν όλα τα κομμάτια του παζλ μέσα στην τσάντα. Κάθε φορά να ενθαρρύνεται το παιδί για να ζητήσει περισσότερα. Ακόμα μπορεί να επιλέξει ανάμεσα σε δύο το κομμάτι που θα ήθελε στη συνέχεια.

• Για τα μεγαλύτερα παιδιά η τσάντα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ενίσχυση της περιγραφικής τους ικανότητας. Για παράδειγμα, πριν το παιδί βγάλει το αντικείμενο ή το παιχνίδι από τη τσάντα μπορεί μέσω της αφής να περιγράψει το σχήμα του, το μέγεθός του, την υφή, την χρησιμότητα αυτού κλπ.

 

Στη συνέχεια μπορεί να το βγάλει από τη τσάντα και να το περιγράψει πιο ολοκληρωμένα. Στην περίπτωση που πιάσει ένα μήλο να πει: είναι κόκκινο, είναι φρούτο, το τρώμε, είναι υγιεινό, είναι στρογγυλό, στο εσωτερικό του έχει μικρά κουκούτσια, κλπ.

 

Συμπερασματικά, πρόκειται για μια δραστηριότητα που κεντρίζει το ενδιαφέρον των παιδιών. Μπορεί να επιτευχθεί ακόμα και από γονείς οι οποίοι δεν χρειάζεται να έχουν περαιτέρω γνώσεις.

 

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: ΕΜΠΛΟΥΤΙΣΜΟΣ ΠΡΟΦΟΡΙΚΟΥ ΛΟΓΟΥ ΜΕ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟΥ!

 

Γαυγιωτάκη Ελένη,

Λογοθεραπεύτρια