ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΠΡΟΣΛΗΨΗΣ ΤΡΟΦΗΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

Οι διαταραχές στην πρόληψη τροφής, αντιπροσωπεύουν ένα από τα πιο συνήθη και χρόνια προβλήματα που συνδέονται, κυρίως, με έφηβες και νεαρές γυναίκες. Οι διαταραχές αυτές, σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να προσλάβουν περίπλοκες διαστάσεις και είναι δύσκολες θεραπευτικά, εξαιτίας της συννοσηρότητάς τους με άλλα είδη ψυχοπαθολογίας, όπως οι διαταραχές διάθεσης, οι συναισθηματικές διαταραχές και η κατάχρηση ουσιών. Τα τελευταία χρόνια, όμως, υπάρχουν αυξανόμενες ενδείξεις ότι η δυσαρέσκεια για το σώμα εμφανίζεται όλο και πιο συχνά και στα αγόρια. Ανεξαρτήτως φύλου, το κοινό σημείο αναφοράς είναι ότι η έναρξη των διαταραχών αυτών μπορεί στην πραγματικότητα να συμβεί στη βρεφική ή στην πρώτη παιδική ηλικία και να συνεχίσει ως διαρκές πρόβλημα πρόσληψης τροφής.

Τρεις βασικές πρώιμες διαταραχές διατροφής με πρώτη διάγνωση στη βρεφική και στην πρώτη παιδική ηλικία είναι η μηρυκαστική διαταραχή, η πίκα και η αποφευκτική διαταραχή πρόσληψης τροφής.

ΜΗΡΥΚΑΣΤΙΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ

Στη μηρυκαστική διαταραχή το παιδί θα μασήσει και θα φτύσει την τροφή ή θα μασήσει την τροφή, θα την καταπιεί και μετά θα κάνει αναγωγή. Με τον τρόπο αυτό αρκετά παιδιά, τελικώς, υποσιτίζονται. Τονίζεται ότι το φαινόμενο αυτό δεν εμπίπτει στο πλαίσιο της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης.

ΠΙΚΑ

Στην περίπτωση της πίκας, το παιδί καταναλώνει μη βιώσιμη τροφή όπως χαλίκια, μπογιά, σπάγκο, άμμο κτλ. και αυτά τα ακατάλληλα, για τον οργανισμό, αντικείμενα αποτελούν μέσο σίτισης. Η διατροφική αυτή ανεπάρκεια ελλοχεύει κινδύνους για δηλητηριάσεις και εντερικές ενοχλήσεις. Οι δύο αναφερθείσες διαταραχές εμφανίζουν υψηλά επίπεδα συννοσηρότητας με νοητική υστέρηση.

ΑΠΟΦΕΥΚΤΙΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ

Στην αποφευκτική διαταραχή πρόσληψης τροφής παρατηρείται αδιαφορία αναφορικά με τη σίτιση και την τροφή. Αποφεύγεται η κατανάλωση τροφών με αποτέλεσμα το βάρος σώματος να είναι κάτω του αναμενόμενου και ο δείκτης μάζας σώματος χαμηλός. Επιπλέον, παρουσιάζεται διατροφική ανεπάρκεια διότι δε λαμβάνονται τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά. Τα παιδιά που εμφανίζουν τη συγκεκριμένη διαταραχή δεν παρουσιάζουν απώλεια βάρους αλλά δυσκολεύονται να φτάσουν στα κιλά εκείνα που είναι συμβατά με την ανάπτυξή τους.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

American Psychiatry Association. (2015). Διαγνωστικά  Κριτήρια από DSM-5. Aθήνα: Ιατρικές Εκδόσεις Λίτσας

Bearman, S., Presnell, K., Martinez, E., & Stice, E. (2006). The skinny on body dissatisfaction: A longitudinal study of adolescent girls and boys. Journal of Youth And Adolescence, 35, 229-241

Herzog, D., Dorer, D., Keele, P.K., Selwyn, S. D., Ekeblad, E., Flores, A. T. (1999). Recovery and relapse in anorexia and bulimia nervosa. Journal of the American Academy of Child and Adolescent Psychiatry, 38, 829-837

Keery, H., Van de Berg, P., & Thompson, J. K. (2004). An evaluation of the Tripartite Influence. Model of body dissatisfaction and eating disturbance with adolescent girls. Body Image, 1, 237-251

Κeller, M. B., Herzog, D.B., Lavori, P.W., Bradburn, I.S., & Mahoney, E. M. (1992). The natural history of bulimia nervosa:  Extraordinarily high rates of chronicity, relapse, recurrence, and psychosocial morbidity. International Journal of Eating Disorders, 12, 1-9

Presnell, K., Bearman, S. K., & Stice, E. (2004). Risk factors for body dissatisfaction in adolescent boys and girls: A prospective study. Ιnternational Journal of Eating Disorders, 36, 389-401

Όλγα Μάμαλη, Φιλόλογος-Ψυχολόγος,

M.Sc. Κλινική Ψυχολογία

Δείτε επίσης:ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΗΣ ΥΓΙΕΙΝΗΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ