ΔΥΣΛΕΞΙΑ: ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΧΩΡΕΣ
Σύμφωνα με έρευνες που έχουν πραγματοποιηθεί, η διάγνωση της δυσλεξίας παρουσιάζει σημαντική διακύμανση ανάμεσα στις διάφορες χώρες, γεγονός το οποίο δημιουργεί ιδιαίτερη ανησυχία τόσο στους γονείς και στους ειδικούς επαγγελματίες, όσο και στους θεσμικούς φορείς της εκπαίδευσης (Στασινός, 2020).
Συνολικά έχουν πραγματοποιηθεί εκτενείς έρευνες από πολλές οικονομικά ανεπτυγμένες χώρες, όπως είναι η ΗΠΑ, η Αυστραλία, η Γαλλία, η Δανία, το Ηνωμένο Βασίλειο κ.τ.λ. Οι έρευνες αυτές, ποικίλλουν σε μεγάλη κλίμακα εξαιτίας διαφόρων παραγόντων όπως είναι η φύση της κάθε γλώσσας (εάν δηλαδή είναι καθαρή ή όχι), από το πως ορίζεται η δυσλεξία στην κάθε χώρα, από τα ψυχομετρικά εργαλεία που χρησιμοποιεί (την αξιοπιστία και την εγκυρότητα τους) και τον τρόπο αξιολόγησης των αποτελεσμάτων κ.τ.λ (Στασινός, 2020).
Είναι σημαντικό να διευκρινιστεί, πως το ποσοστό συχνότητας της δυσλεξίας συσχετίζεται άμεσα με την ορθογραφική καθαρότητα και τη διαφάνεια της κάθε γλώσσας, που εξετάζεται με το βαθμό αντιστοίχισης των γραφημάτων και των φωνημάτων που συνυφαίνεται με τον φωνολογικό κώδικα. Οι γλώσσες των διάφορων χωρών, μπορεί να είναι υψηλά ή ελάχιστα καθαρές καθώς και λογογραφικές, όπως ακριβώς συμβαίνει και με την ιαπωνική γλώσσα για την εκμάθηση της οποίας έχει μεγάλη σημασία η οπτική αναγνώριση και ενημερότητα του παιδιού, χωρίς βέβαια να παραλείπεται η σημασία της ακουστικής αναγνώρισης των λέξεων ή της ακουστικής φωνολογική ενημερότητας. Συμπερασματικά, ο φωνολογικός κώδικας της κάθε γλώσσας διαγράφει σημαντικό ρόλο στην κατανόηση της διάγνωσης της δυσλεξίας για την κάθε χώρα (Στασινός, 2020).
Σύμφωνα με τον Jorm, η δυσλεξία παρατηρείται περισσότερο σε ορισμένες χώρες από κάποιες άλλες, γεγονός το οποίο για εκείνον οφείλεται πιθανότατα στα κριτήρια του ορισμού της δυσλεξίας τα οποία ίσως να μην είναι απόλυτα ακριβή, καθώς αυτά μπορεί να διαφέρουν όχι μόνο από χώρα σε χώρα, αλλά και στο εσωτερικό της κάθε χώρας όπως ακριβώς συμβαίνει στις Πολιτείες της ΗΠΑ (Στασινός, 2020).
Επίσης, ο Jorm αναφερόμενος στα λεγόμενα του Γιαπωνέζου μελετητή Makita, ο οποίος δήλωνε πως τα αναγνωστικά προβλήματα στη χώρα του ήταν σπάνια, αναφέρει πως κάτι τέτοιο μπορεί βέβαια να ισχύει από την μία, ωστόσο από την άλλη μπορεί να υποδηλώνει μια απροθυμία των γιαπωνέζων εκπαιδευτικών να χρησιμοποιήσουν μια τέτοια ορολογία για τους μαθητές τους (Στασινός, 2020).
Ο Rutter επιπλέον, αναφέρει πως είναι σημαντικό να καθοριστεί κατά πόσον η δυσλεξία δύναται να παραλλάσει κατά οποιοδήποτε τρόπο, ανάλογα με τον τύπο γραφής της κάθε γλώσσας καθώς και από τις μεθόδους διδασκαλίας της κάθε χώρας. Ο Ellis από την άλλη, αναφέρει πως θα πρέπει να υπάρχει ένας βαθμός δυσπιστίας απέναντι στα ποσοστά της δυσλεξίας, καθώς αυτά μπορούν να διαφοροποιηθούν σημαντικά εάν γίνουν ορισμένες διαφοροποιήσεις στα κριτήρια του ορισμού της. Είναι σημαντικό να τονιστεί, πως πολλές μελέτες σχετικά με την συχνότητα της δυσλεξίας βασίζονται σε υψηλά επιλεγμένα δείγματα, τα οποία αδυνατούν να διαχωρίσουν τους μαθητές με μια επιβράδυνση τις αναγνωστικές τους δεξιότητες, από αυτούς με σοβαρές δυσκολίες στον τομέα αυτόν, που εντάσσονται στη διάγνωση της δυσλεξίας (Στασινός, 2020).
Συμπερασματικά, από τα παραπάνω γίνεται φανερό πως η σημαντική διαφοροποίηση που παρατηρείται στις διάφορες χώρες ως προς τα ποσοστά διάγνωσης της δυσλεξίας, οφείλεται διάφορους παράγοντες όπως είναι η φύση που παρουσιάζει η γλώσσα της κάθε χώρας, η κουλτούρα που την διέπει στα γλωσσικά θέματα, η μεθοδολογία που χρησιμοποιεί προκειμένου να συλλέξει τα δεδομένα σχετικά με την δυσλεξία καθώς και η σύγκριση των διαφόρων γλωσσών μεταξύ τους (Στασινός, 2020).
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Στασινός, Δ. (2020). Ψυχοπαθολογία του Λόγου και της Γλώσσας. Δυσλεξία, Πολυγλωσσία, Λογοθεραπεία & Συμπερίληψη. Αθήνα: Εκδόσεις Gutenberg.
Στασινός, Δ. (2020). Η Ειδική Συμπεριληπτική Εκπαίδευση 2027. Η ελκυστική εκδίπλωσή της στο Νέο-ψηφιακό Σχολείο με Ψηφιακούς πρωταθλητές. Αθήνα: Εκδόσεις Παπαζήση.
Κακκαλή Κυριακή,
Εργοθεραπεύτρια, M.Ed. Ειδικής Αγωγής
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: ΠΡΟΦΟΡΙΚΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΔΥΣΛΕΞΙΑ