ΜΕΤΑΓΛΩΣΣΙΚΗ ΚΩΦΩΣΗ

Η μεταγλωσσική κώφωση ανήκει στις αισθητηριακές ανεπάρκειες και αναφέρεται στην ακουστική απώλεια που πραγματοποιείται μετά τη γέννηση του ατόμου και πιο συγκεκριμένα μετά το 3^ο με 4^ο έτος της ζωής του, όπου το άτομο έχει ήδη αναπτύξει βασικές γλωσσικές και επικοινωνιακές δεξιότητες. Αυτή είναι και η βασική διαφορά με την προγλωσσική κώφωση, η οποία συμβαίνει κατά τη γέννηση του παιδιού ή και λίγο αργότερα.

Είναι πολύ σημαντικό, να γίνει κατανοητή η διαφορά ανάμεσα σε αυτές τις δύο μορφές κώφωσης, καθώς στην εκπαιδευτική διαδικασία η κάθε μία από αυτές τις περιπτώσεις απαιτεί διαφορετική ειδική εκπαιδευτική μεταχείριση, αφού οι εκπαιδευτικές ανάγκες του παιδιού κατά περίπτωση είναι τελείως διαφορετικές. Πιο συγκεκριμένα, όταν τα εκπαιδευτικά προγράμματα απευθύνονται σε παιδιά με προγλωσσική κώφωση χρειάζεται να δώσουν έμφαση στην απόκτηση γλωσσικών και επικοινωνιακών δεξιοτήτων, ενώ, στην περίπτωση των παιδιών με μεταγλωσσική κώφωση στόχος είναι η διατήρηση των κατάλληλων σχημάτων – δεξιοτήτων ομιλίας και γλώσσας που έχουν ήδη κατακτηθεί.

Στα πλαίσια της συμπεριληπτικής ή ολικής εκπαίδευσης, για να μπορέσει ένα παιδί με μεταγλωσσική κώφωση να ενταχθεί όσο το δυνατό πιο ομαλά στο τυπικό σχολείο, θα πρέπει να εφαρμοστούν κατάλληλα προγράμματα και διαφοροποιημένες τεχνικές, που θα βοηθήσουν στην καλύτερη αντιμετώπιση της ακουστικής απώλειας του παιδιού. Η χρήση της νοηματικής γλώσσας είναι ιδιαίτερα βοηθητική, καθώς δίνει τη δυνατότητα στο παιδί να συμμετέχει ενεργά κατά τη διάρκεια του μαθήματος, αλλά και γενικότερα στην κοινωνική του ζωή. Ωστόσο, η χρήση της στην εκπαιδευτική διαδικασία προϋποθέτει την γνώση και την κατάλληλη εκπαίδευση του ίδιου του εκπαιδευτή στη συγκεκριμένη μέθοδο επικοινωνίας, καθώς και των υπόλοιπων παιδιών της τάξης, ώστε να μπορούν να επικοινωνούν και να αλληλεπιδρούν με τον μαθητή με την μεταγλωσσική κώφωση.

Καλό θα ήταν ταυτόχρονα, να πραγματοποιηθούν και ορισμένες εκδηλώσεις ενημέρωσης στο σχολείο, για την βαθύτερη κατανόηση τόσο από την πλευρά των εκπαιδευτικών, όσο και των μαθητών σχετικά με τις δυσκολίες που παρουσιάζουν τα παιδιά με την συγκεκριμένη διάγνωση. Επίσης, όσον αφορά την σχολική αίθουσα, βοηθητικές είναι και οι χωροταξικές διαφοροποιήσεις όπως η διάταξη των θρανίων σε ημικύκλια δομή, καθώς έτσι ο μαθητής με μεταγλωσσική κώφωση αποκτά καλύτερη οπτική επαφή με τους συμμαθητές του και τον δάσκαλό του. Επιπλέον, από την πλευρά του ο εκπαιδευτικός καλό είναι να βρίσκεται σε κοντινή απόσταση με τον μαθητή, ώστε να μπορεί ο δεύτερος να πραγματοποιεί χειλεανάγνωση και να κάνει χρήση χειρονομιών οι οποίες μπορούν να βοηθήσουν το παιδί στην καλύτερη κατανόηση και αφομοίωση των πληροφοριών, μέσω του οπτικού ερεθίσματος που λαμβάνει. Τέλος, μια ακόμη μέθοδος που μπορεί να χρησιμοποιηθεί μέσα στην τάξη είναι το δακτυλικό αλφάβητο.

Σε όλη αυτή τη διαδικασία, σημαντικό ρόλο έχει και η συχνή επικοινωνία του εκπαιδευτικού με τους γονείς του παιδιού, ώστε να υπάρχει μια από κοινού σωστή αντιμετώπιση.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Στασινός, Δ. (2020). Η Ειδική Συμπεριληπτική Εκπαίδευση 2027. Η ελκυστική εκδίπλωσή της στο Νέο-ψηφιακό Σχολείο με Ψηφιακούς πρωταθλητές. Παπαζήση.

Κακκαλή Κυριακή,

Εργοθεραπεύτρια, M.Ed. Ειδικής Αγωγής

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Η ΣΥΜΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΚΩΦΩΣΗ