ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΜΕ ΠΟΙΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΩ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΥΙΟΘΕΤΗΜΕΝΟ;
Η υιοθεσία είναι μια πραγματικότητα για πολλά ζευγάρια στη σημερινή κοινωνία. Ακόμα πολλές φορές αποτελεί ταμπού βέβαια, ενώ δε θα έπρεπε, λόγω του ότι υπάρχουν πολλοί λόγοι πλέον (οργανικοί και μη), που ένα ζευγάρι δεν μπορεί/δε θέλει να αποκτήσει παιδιά με τον κλασικό τρόπο. Τα ζευγάρια που μπαίνουν σε αυτή τη διαδικασία, περνούν μια πολύ έντονη περίοδο, που ακόμα και αν αξίζει στο τέλος τον κόπο, τους κουράζει και τους αγχώνει. Μεγαλύτερο άγχος όμως έχουν όταν έρθει η ώρα να μιλήσουν με το νέο μέλος της οικογένειας για το πώς ήρθε στη ζωή τους και για το ότι οι ίδιοι, δεν είναι οι βιολογικοί του γονείς.
ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΩΣΤΟΣ ΧΡΟΝΟΣ;
Όσο πιο νωρίς μάθει ένα παιδί πως ήρθε με έναν άλλο τρόπο στην οικογένεια του, τόσο το καλύτερο. Και αυτό γιατί θα μάθει από μικρή ηλικία να το θεωρεί κάτι τελείως φυσιολογικό, να μη νιώθει μόνο και παραγκωνισμένο (ειδικά όταν υπάρχουν αδέρφια από τους θετούς του γονείς) και να νιώθει σημαντικό μέλος μέσα στην οικογένεια. Περνώντας ο καιρός, μπορεί να αρχίζει να μαθαίνει λεπτομέρειες, μιας και θα υπάρξουν έννοιες που θα μπορέσει σε μεγαλύτερη ηλικία να κατανοήσει καλύτερα. Σε πιο μικρή ηλικία αρκούν, οι όμορφες ιστορίες και οι τρυφερές συζητήσεις για το πώς ενώθηκαν μαζί σε μια οικογένεια.
ΜΕ ΠΟΙΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟΥ ΜΙΛΗΣΩ;
Αυτό εξαρτάται κυρίως από την ηλικία. Σε μικρά παιδιά, μπορούν να χρησιμοποιηθούν με μεγάλη ευκολία παραμύθια και βιβλία που μιλούν για τους διαφορετικούς τρόπους με τους οποίους μπορεί να συσταθεί, να ολοκληρωθεί και να δεθεί μια οικογένεια, από όπου και αν προέρχονται τα μέλη της. Επίσης, το κουκλοθέατρο και γενικότερα τα παιχνίδια με κούκλες, όπου μπορούμε να κάνουμε παιχνίδια ρόλων με τα παιδιά, μπορούν να τα βοηθήσουν να εισχωρήσουν με διαφορετικούς τρόπους μέσα στην κατάσταση και να εκφραστούν συναισθηματικά με όποιον τρόπο θέλουν.
Ένας άλλος τρόπος σε λίγο πιο μεγάλη ηλικία, είναι να εισάγουμε τα παιδιά στο κομμάτι της σεξουαλικής αγωγής. Να μάθουν δηλαδή για τις διαφορές του άντρα και της γυναίκας, το πώς μπορεί να δημιουργηθεί ένα μωρό, να γεννηθεί, και σε ποιες περιπτώσεις (με απλά λόγια και χωρίς λεπτομέρειες), δεν μπορεί το ζευγάρι να αποκτήσει παιδί με αυτούς τους τρόπους. Έτσι, του εξηγούμε και την εναλλακτική επιλογή της υιοθεσίας, ως έναν πολύ φυσιολογικό τρόπο για την απόκτηση ενός παιδιού.
Τέλος, μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα άλμπουμ με φωτογραφίες που έχουμε με το παιδί, από πολύ μικρή ηλικία, το οποίο θα μπορεί να βλέπει σαν ιστορία μεγαλώνοντας.
ΜΕΓΑΛΩΝΟΝΤΑΣ…
Σίγουρα, όσο μεγαλώνει το παιδί θα έχει και περισσότερες απορίες, όπου εμείς θα χρειαστεί να είμαστε πρόθυμοι να του τις λύσουμε. Είμαστε πάντα ειλικρινείς και δεν ντρεπόμαστε να του πούμε αν δε γνωρίζουμε κάποιες συγκεκριμένες λεπτομέρειες που μπορεί να ζητήσει. Σαφώς δεν υποβιβάζουμε τους βιολογικούς γονείς, ούτε τους κατηγορούμε για την επιλογή τους. Τονίζουμε πως ο κάθε άνθρωπος έχει τις δικές του δυσκολίες και κάνει τις δικές του επιλογές. Δεν του μεταφέρουμε το άγχος μας και το βοηθάμε σε ό,τι ζητήσει σχετικά με το να ψάξει για την οικογένειά του, εκτός και αν γνωρίζουμε ότι αυτά που θα βρει δε θα είναι καθόλου ευχάριστα για το ίδιο. Πάντα του θυμίζουμε πως το αγαπάμε και πως χάρη σε εκείνο είμαστε πλέον οικογένεια.
Κλινική Ψυχολόγος
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Berger, M., Hodges, J., Elliott, C., Rabb, S., & Salo, F. (1982). Some thoughts on the question of when to tell the child that he is adopted. Journal of Child Psychotherapy, 8(1), 67-88.
Leman, K., & Leman, K. I. (2007). My Adopted Child, There’s No One Like You. Baker Books.
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ
