ΤΡΑΥΛΙΣΜΟΣ: ΜΙΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ
Ο τραυλισμός εντάσσεται στην κατηγορία των επικοινωνιακών διαταραχών και αφορά μία διαταραχή λόγου και ομιλίας. Η διαταραχή εστιάζεται στον ρυθμό της ομιλίας όπου το άτομο ενώ γνωρίζει αυτό που θέλει να εκφράσει αντιμετωπίζει δυσκολία και εμφανίζει επαναλήψεις, παύσεις και επιμηκύνσεις. Είναι γνωστό ότι σχετικά με τις γλωσσικές διαταραχές ο εντοπισμός των αιτιών είναι ιδιαίτερα δύσκολος και θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οργανικοί, κοινωνικοί και ψυχικοί παράγοντες. Εξαιτίας λειτουργικών ανωμαλιών μπορεί να δημιουργηθούν γλωσσικές διαταραχές και συγκεκριμένα στον τραυλισμό το 1/2 των ατόμων έχει εμφανίσει κάποια λειτουργική ανωμαλία στον εγκέφαλο.
Σε λιγότερες περιπτώσεις εμφανίζεται και ως πρόβλημα ψυχογενούς αιτιολογίας το μεγαλύτερο ποσοστό όμως περίπου το 80%, εμφανίζεται να είναι πρόβλημα εξελικτικού χαρακτήρα δηλαδή εξελίσσεται όσο τα άτομα μεγαλώνουν. Σε κάποιες μελέτες φαίνεται ότι σημαντικός παράγοντας είναι και η κληρονομικότητα κατά την οποία κληρονομείται η προδιάθεση ενώ από την άλλη ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στο περιβάλλον του ατόμου τόσο στο οικογενειακό, όσο και το σχολικό και φιλικό.
Όταν ασκείται πίεση από το περιβάλλον στο άτομο προσπαθώντας να εξαλειφθεί το πρόβλημα μέσα από παρατηρήσεις, επιπλήξεις κ.α. είναι προφανές ότι τελικά το πρόβλημα θα επιδεινωθεί και ίσως τελικά ο τραυλισμός να θεμελιωθεί. Οι εξωγενείς παράγοντες λοιπόν είναι ιδιαίτερα σημαντικοί γιατί μπορεί να επιδράσουν και ο τραυλισμός να λάβει χρόνιο χαρακτήρα. Σίγουρα δεν υπάρχει μόνο μία αιτία αλλά είναι ίσως αποτέλεσμα αλληλεπίδρασης αναπτυξιακών περιβαλλοντικών αλλά και ψυχολογικών παραγόντων.
Αναμφισβήτητα ένα παιδί το οποίο αντιμετωπίζει τη συγκεκριμένη διαταραχή επηρεάζεται ψυχολογικά και κοινωνικά. Οι δυσκολίες, οι οποίες αντιμετωπίζει κατά τη διάρκεια της επικοινωνίας του με το κοινωνικό σύνολο φέρει δυσάρεστες συνέπειες με αποτέλεσμα να εμφανίζει χαμηλή αυτοπεποίθηση, ανασφάλεια και κάποιες φορές επιθετικότητα. Το παιδί αρκετές φορές κατακλύζεται από άγχος, έτσι πολλές φορές αποσύρεται και προτιμά να αποφύγει μέρη ή συζητήσεις τα οποία θα το εκθέσουν. Όλη αυτή η ψυχολογική κατάσταση δημιουργεί ένα φαύλο κύκλο με χαμηλή σχολική επίδοση και απόσυρση από το μάθημα. Αυτό σημαίνει ότι η αίσθηση της μη αυτοαποτελεσματικότητας κατέχει κεντρική θέση κατά τη διαδικασία της παθογένειας του τραυλισμού.
Στο σχολικό πλαίσιο απαραίτητη είναι η διαφορετική προσέγγιση ώστε ο εκπαιδευτικός να κατανοήσει τη φύση των δυσκολιών και να δει την εμφάνιση αυτής της γλωσσικής διαταραχής ως πρόκληση και αφορμή για να στηρίξει τον μαθητή του. Μία λανθασμένη συμπεριφορά ενός εκπαιδευτικού μπορεί να αποβεί καταστροφική.
Η χαμηλή αυτοεκτίμηση, το άγχος της επίδοσης, επικείμενα νέα γεγονότα που προκαλούν επίσης άγχος ή η όχι τόσο καλή σχέση με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας και ίσως ο φόβος από κάποιο επεισόδιο που προκάλεσε τρόμο εντάσσονται σε ψυχολογικά και συναισθηματικά αίτια.
Παρόλα αυτά, η πρόκληση όλων αυτών των συναισθημάτων σχετίζεται άμεσα με το περιβάλλον στο οποίο ζει το κάθε άτομο και αυτό σημαίνει ότι είναι απαραίτητο η καθημερινότητα του παιδιού στο σχολείο και οι σχέσεις του με τους εκπαιδευτικούς και τους συνομήλικους του να είναι υγιείς διότι σε διαφορετική περίπτωση μπορεί να φέρουν στην επιφάνεια μία διαταραχή τέτοιου είδους.
M.Ed. Ειδικής Αγωγής- M.Ed. Διοίκηση Εκπαιδευτικών Μονάδων
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
Κάκουρος Ε., Μανιαδάκη Κ., 2006, Τραυλισμός Η Φύση και η Αντιμετώπιση του στα Παιδιά και τους Εφήβους, Αθήνα: Τυπωθήτω
Κάκουρος Ε., Μανιαδάκη Κ., 2006, Ψυχοπαθολογία παιδιών και εφήβων Αναπτυξιακή Προσέγγιση, Αθήνα: Τυπωθήτω
Δείτε επίσης:ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΤΡΑΥΛΙΣΜΟ;
