ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΔΕ ΜΟΙΡΑΖΕΤΑΙ ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΟΥ

Είναι πολύ συχνό φαινόμενο, ειδικά σε παιδιά μικρής ηλικίας, να μη θέλουν να μοιράζονται τα παιχνίδια τους. Αυτό μπορεί να συμβεί με τους φίλους τους, με τα αδέρφια τους ή ακόμα και με τους γονείς τους. Τι μπορούμε να κάνουμε σε αυτή την περίπτωση;

ΜΙΜΗΣΗ ΓΟΝΕΩΝ

Το αρχικό πρότυπο μίμησης ενός παιδιού είναι ο γονιός του, οπότε εκείνος χρειάζεται να δίνει το «καλό παράδειγμα». Αν βλέπουμε ότι το παιδί δυσκολεύεται να μοιραστεί τα δικά του αντικείμενα, παιχνίδια ή ακόμη και το φαγητό του, του προσφέρουμε εμείς αρκετά συχνά να μοιραστεί κάτι δικό μας. Πχ:

Είναι πολύ νόστιμο το φαγητό μου, θα ήθελες να το μοιραστούμε;

Είμαι σίγουρη θα σου αρέσει πολύ η μυρωδιά από το νέο αφρόλουτρο που πήρα, θέλεις να το δοκιμάσεις και άμα σου αρέσει να το χρησιμοποιούμε μαζί;

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΟΥΜΕ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΜΑΣ

Το Α και το Ω είναι να συζητάμε με το παιδί μας και να του δείξουμε πόσο ωραίο είναι να επικοινωνεί τα συναισθήματα του. Κάθε φορά που δε θα θέλει να μοιραστεί κάτι δικό του, μπορούμε να του πούμε με ήρεμο τρόπο πώς νιώθουμε με αυτή την κατάσταση ή πώς θα ένιωθε κάποιο άλλο παιδάκι στη θέση μας. Πχ:

Με στενοχωρεί πολύ που δε θέλεις να μοιραστείς το παιχνίδι σου μαζί μου, καταλαβαίνω ότι είναι δικό σου αλλά όταν μοιραζόμαστε νιώθουμε πολύ χαρά!

Θέλεις να μου πεις γιατί δε θέλεις να μοιραστούμε το παιχνίδι σου;

Αν κάποιο παιδάκι δεν ήθελε να μοιραστεί το παιχνίδι του μαζί σου πώς θα ένιωθες;

ΔΕΝ ΠΑΡΕΜΒΑΙΝΟΥΜΕ ΑΜΕΣΩΣ

Αν παρατηρήσουμε την ώρα που το παιδί μας παίζει με κάποιο άλλο ότι έρχονται σε σύγκρουση γιατί δε θέλει να μοιραστεί τα παιχνίδια του, το αφήνουμε για λίγο και δεν παρεμβαίνουμε. Με αυτόν τον τρόπο θα δοκιμάσει να το διαχειριστεί μόνο του και να βρει λύση σε μια πραγματική κατάσταση. Αν δούμε ότι τα πράγματα σοβαρεύουν αρκετά τότε έρχεται η ώρα να παρέμβουμε.

ΖΗΤΑΜΕ ΛΥΣΕΙΣ

Αυτό μπορεί να συνδυαστεί με την επικοινωνία των συναισθημάτων και τη συζήτηση. Παρουσιάζουμε στο παιδί μια φανταστική κατάσταση όπου ένα άλλο παιδί δε μοιράζεται τα παιχνίδια του και προσπαθούμε μαζί του να βρούμε πιθανές λύσεις!

ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΣΗ

Όταν προσπαθούμε να δείξουμε στο παιδί μια δεξιότητα ή μια νέα λειτουργική συμπεριφορά, είναι καλό να υπάρχει και κάποια επιβράβευση. Πχ μετά από βόλτα στο πάρκο όπου έπαιξε ήρεμα και μοιράστηκε τα παιχνίδια του ή το σνακ του, μπορούμε, εξηγώντας του γιατί το επιβραβεύουμε να του επιτρέψουμε να κάνει κάτι που του αρέσει για λίγο, πχ να παίξει στο tablet ή να φάει ένα παγωτό.

Μαρούσα Μελισσαράτου

Κλινική Ψυχολόγος

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Plummer, D.M. (2010). Αλλαγές, Άγχος, Αγωνίες. Αθήνα: Εκδόσεις Πατάκη

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΜΙΛΑ ΑΣΧΗΜΑ, ΠΩΣ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΣΤΑΜΑΤΗΣΩ