ΠΑΙΔΙΚΗ ΑΝΑΒΛΗΤΙΚΟΤΗΤΑ: ΑΙΤΙΑ ΚΑΙ ΤΡΟΠΟΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ
Πόσες φορές έχετε ακούσει αυτό: Θα το κάνω μετά μαμά!/ Σε λίγο μαμά, κλπ. Λογικά δεν ήρθε ποτέ αυτό το μετά, σωστά; Η αναβλητικότητα χαρακτηρίζει τα παιδιά διαφόρων ηλικιών αλλά ευτυχώς είναι απλά μια συνήθεια και το παιδί μπορεί να βοηθηθεί!
ΑΙΤΙΑ
Τελειομανία: Όταν το παιδί έχει μεγαλώσει θέλοντας να τα κάνει όλα τέλεια, τότε είναι πολλές οι φορές που θα αναβάλλει να κάνει κάτι γιατί δεν πιστεύει πως θα το κάνει αρκετά καλά ή μάλλον.. τέλεια!
Δυσκολία: Υπάρχουν φορές που μια συγκεκριμένη δραστηριότητα ή εργασία είναι πολύ δύσκολη για το παιδί, οπότε την αναβάλλει με σκοπό να μην την κάνει καθόλου.
Θέλω να φανώ καλός: Ακόμα και αν δεν έχει σκοπό να κάνει αυτό που του ζητήθηκε ποτέ, πολλές είναι οι φορές που όταν ένα παιδί θέλει να φανεί καλό, είτε για να αποφύγει την τιμωρία, είτε για να φανεί συμπαθητικό, τότε λέει πως θα κάνει ό,τι του ζητήθηκε, απλά αργότερα.
Παράδειγμα από γονείς: Αν κάποιος από τους γονείς ή και οι δύο είναι αναβλητικοί (ειδικά προς τις υποχρεώσεις απέναντι στο παιδί) και αυτό φαίνεται, τότε το παιδί θα πάρει παράδειγμα από εκεί.
ΏΡΑ ΝΑ ΑΝΑΒΑΛΛΟΥΜΕ ΤΗΝ… ΑΝΑΒΛΗΤΙΚΟΤΗΤΑ!
Συζήτηση: Αν δούμε πως η συμπεριφορά αυτή επαναλαμβάνεται πολλές φορές, συζητάμε με το παιδί για τον λόγο και τον σκοπό αυτής της αναβλητικότητας.Εξηγούμε πως ουσιαστικά δεν κοροϊδεύει εμάς, αλλά τον εαυτό του, αφού λέει πως θα κάνει κάτι που τελικά δεν το κάνει ποτέ.
Εκλογικεύουμε τη δυσκολία: Όσο έξυπνο και ικανό είναι ένα παιδί, δεν παύει να είναι παιδί και να είναι μικρό, οπότε δε σημαίνει πως μπορεί να κάνει τα πάντα. Αν καταλάβουμε πως κάτι το δυσκολεύει το σπάμε σε κομμάτια ώστε να γίνει πιο εύκολο. Εναλλακτικά του ζητάμε να κάνει κάτι διαφορετικό.
Αποφεύγουμε ερωτήσεις με απλή απάντηση “Ναι”: Καλό θα ήταν να μη χρησιμοποιούμε σε ένα αναβλητικό παιδί ερωτήσεις του τύπου: Μπορείς να κάνεις αυτό;. Το παιδί θα απαντήσει με ένα ναι και δε θα ολοκληρώσει ποτέ αυτό που χρειάζεται να κάνει. Αντ’ αυτού μπορούμε να ρωτήσουμε: Θα το κάνεις σε 5 ή σε 10 λεπτά;
Δίνουμε συγκεκριμένο χρόνο: Αυτό είναι καλό να συμβαίνει κυρίως όσον αφορά τα μαθήματα, ή κάτι πολύ εύκολο που απλά βαριέται να το κάνει.
Επιβραβεύουμε στη δυσκολία: Όταν το παιδί καταφέρνει όντως κάτι δύσκολο ή κάτι που δεν το είχε ξανακάνει του το επικοινωνούμε και μπορούμε να το επιβραβεύσουμε, όχι φυσικά με χρήματα, αλλά με κάποιο αυτοκόλλητο για τη συλλογή, μια σφραγίδα, περισσότερο χρόνο για παιχνίδι.
Γινόμαστε παράδειγμα: Είμαστε τα πρώτα παραδείγματα προς μίμηση για τα παιδιά μας, οπότε φροντίζουμε να δείχνουμε πως είμαστε ειλικρινείς στις αντιδράσεις μας. Τέλος, όταν υποσχόμαστε πως θα ολοκληρώσουμε κάτι που μας ζητήθηκε φροντίζουμε να το υλοποιήσουμε.
MSc Κλινική Ψυχολόγος
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Dawson, P. & Guare, R. (2016). Έξυπνα Παιδιά, αλλά… πώς θα Αποκτήσουν τη Συγκρότηση που τους Λείπει. Αθήνα: Εκδόσεις Πατάκη.
Geldard, D. & Geldard, K. (2011). Η Συμβουλευτική Ψυχολογία στα Παιδιά: Θεωρία-Εφαρμογές. Αθήνα: Εκδόσεις Πεδίο
Δείτε επίσης: ΠΑΙΔΙΚΑ ΨΕΜΑΤΑ: ΠΩΣ ΣΤΑΜΑΤΑΜΕ ΜΙΑ ΣΥΝΗΘΕΙΑ