Η ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ

Η παρούσα εργασία έχει δημοσιευθεί στα πρακτικά του 3ου Συνεδρίου: ΝΕΟΣ ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ (Αθήνα, 16 & 17 Απριλίου 2016). Αναφέρεται στη διαφοροποίηση της διδασκαλίας μέσα στη σχολική αίθουσα.

Αρχικά, παρουσιάζεται η εικόνα της σημερινής κοινωνίας, η οποία χαρακτηρίζεται πλέον ως πολυπολιτισμική, αλλά και οι ατομικές διαφορές που εντοπίζονται βάσει νευροβιολογικών παραγόντων. Στη συνέχεια, τονίζεται η ανάγκη για τον επαναπροσδιορισμό της διδακτικής πράξης. Αλλά και την αναθεώρηση των εκπαιδευτικών συστημάτων βάσει οργανωτικών και παιδαγωγικών στρατηγικών όπως είναι η διαφοροποίηση της διδασκαλίας.

Προτείνεται οι εκπαιδευτικοί να διαφοροποιήσουν το περιεχόμενο, τη διαδικασία, το αποτέλεσμα, το μαθησιακό περιβάλλον και την αξιολόγηση της διδασκαλίας. Απώτερος σκοπός των ανωτέρω είναι η κάλυψη των μαθητικών αναγκών, ως προς τις ιδιαιτερότητές τους στη μαθησιακή ετοιμότητα, τα ενδιαφέροντα, το μαθησιακό στυλ, το πολιτισμικό υπόβαθρο καθώς και την αυτοαντίληψή τους. Ειδική μνεία γίνεται, τέλος, στις προϋποθέσεις εφαρμογής της εν λόγω μεθόδου. Επίσης, εξετάζεται η αποτελεσματικότητά της, η οποία αποδεικνύεται από τα πορίσματα εμπειρικών ερευνών σε αυτόν τον τομέα.

Η ζωή σε όλα τα επίπεδα διέπεται από τη διαφορετικότητα, μια σημαντική παράμετρος. Καθορίζει τη διαφορετική αντίληψη και συμπεριφορά των ανθρώπων. Στον εκπαιδευτικό τομέα, ο κάθε μαθητής διαφέρει όχι μόνο ως προς τα φανερά χαρακτηριστικά του (εθνικότητα, φυλή, γλώσσα κλπ.), αλλά και σε άλλα σημεία. Αυτά  ήρθαν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος τα τελευταία χρόνια μέσα από την διεξαγωγή και τα συμπεράσματα των ερευνών σχετικά με θέματα νευροβιολογίας του εγκεφάλου.

Η ανομοιογένεια των σημερινών σχολικών τάξεων αρχικά αποδόθηκε στις μετακινήσεις των πληθυσμών και στις μεταναστεύσεις οι οποίες διαμόρφωσαν τη δομή της κοινωνίας μας, οδηγώντας την στην πολυπολιτισμικότητα. Για τον ελλαδικό χώρο το φαινόμενο αυτό παρότι θεωρείται σχετικά πρόσφατο δημιούργησε μια νέα εκπαιδευτική πραγματικότητα. Αυτή  με τη σειρά της επέβαλε την αναγκαιότητα ως προς μια αναθεώρηση στο αντιληπτικό και μεθοδικό επίπεδο διδασκαλίας.

Όμως, η διαφορετικότητα των μαθητών σε μία σχολική τάξη δεν είναι μόνο αποτέλεσμα του παραπάνω φαινομένου. Το επίπεδο της διαφοράς ανάμεσα στους μαθητές της κάθε τάξης υπήρχε και θα υπάρχει πάντα και δεν εξαρτάται μόνο από την μητρική γλώσσα των μαθητών και την εθνική τους καταγωγή. Τα παιδιά οποιασδήποτε τάξης διαφέρουν ως προς: το κοινωνικό-οικονομικό επίπεδο και το πολιτισμικό «φορτίο» των γονιών τους. Επίσης, διαφέρουν ως προς την δική τους στάση απέναντι στο σχολείο.  Η οποία επηρεάζεται από τα ενδιαφέροντα και τα κίνητρά τους καθώς και από το νόημα που δίδουν στα σχολικά δρώμενα.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ: ΑΝΟΙΓΜΑ/ΛΗΨΗ