Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ-ΜΕΡΟΣ Γ’
ΚΙΝΗΣΗ-ΣΚΗΝΙΚΑ-ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ
ΠΟΥ ΑΠΕΥΘΥΝΕΤΑΙ:
Απευθύνεται σε παιδιά δημοτικού, γυμνασίου, λυκείου και σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης της ειδικής αγωγής.
ΕΠΙΜΕΡΟΥΣ ΣΤΟΧΟΙ:
•Πειθαρχία
•Δημιουργική σκέψη
•Λεκτική επικοινωνία
•Συγκέντρωση
•Χωρική αντίληψη
•Φαντασία
•Σωματική επαφή
•Έλεγχος φωνής
•Ομαδικότητα
•Μνήμη
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ:
Ήρθε λοιπόν η στιγμή να ανέβουμε στη σκηνή!
(Αν υπάρχει σκηνή στο χώρο που θα παρουσιάσουμε την παράσταση τότε μαθαίνουμε να χρησιμοποιούμε τους χώρους της. Αν όχι, προσαρμόζουμε τη σκηνοθεσία ανάλογα. Εμείς εδώ θα ασχοληθούμε με την α΄περίπτωση).
1. Οι εκπαιδευόμενοι ανεβαίνουν στη σκηνή. Εκεί, για αρχή τους δείχνουμε τον τρόπο που στεκόμαστε. Πάνω σε μια σκηνή δε στεκόμαστε με πλάτη στο κοινό ούτε και με το προφίλ μας, αλλά πάντα 3/4. Δηλαδή κοιτάμε διαγώνια τους θεατές ώστε το πρόσωπό μας να είναι στραμμένο και προς το συνομιλητή μας αλλά και προς το κοινό. Κάτι ανάμεσα σε προφίλ και ανφάς δηλαδή. Επίσης, οι εκπαιδευόμενοι συνειδητοποιούν την ανάγκη για μεγαλύτερη ένταση στη φωνή, ανάλογα πάντα με την απόσταση που μας χωρίζει από τους θεατές.
2. Στήνουμε το σκηνικό μας (έπιπλα, αντικείμενα).
3. Καθώς οι εκπαιδευόμενοι ξεκινούν να παίζουν τους ρόλους τους, δίνονται οδηγίες για τις κινήσεις που θα κάνουν κατά τη διάρκεια της παράστασης, σε σχέση και με τα σκηνικά.
Για παράδειγμα: “όταν τελειώσεις τη συγκεκριμένη φράση πηγαίνεις στη δεξιά καρέκλα και κάθεσαι”, “όσο λες την ατάκα σου γυρίζεις γύρω από το τραπέζι”, “ σε αυτή την ατάκα παίρνεις το τριαντάφυλλο από το βάζο και της το δίνεις”, “όσο μιλάει εσύ στέκεσαι ακίνητος” ή “ εδώ πηγαίνεις ευθεία στην άλλη άκρη της σκηνής”. Οι οδηγίες αυτές σημειώνονται πάνω στα κείμενα όλων μας. Έτσι όλοι γνωρίζουμε τη “χορογραφία” της παράστασής μας και δεν μπερδευόμαστε με τις κινήσεις. Καλό είναι οι κινήσεις να μην είναι πολλές και περιττές. Το ίδιο το κείμενο μας βοηθά να φανταστούμε τι θα έκανε ο κάθε ρόλος καθώς θα έλεγε τα συγκεκριμένα λόγια.
4. Καθώς δουλεύουμε πάνω στην κίνηση παράλληλα βλέπουμε και το ερμηνευτικό κομμάτι. Τώρα οι εκπαιδευόμενοι αντιδρούν διαφορετικά καθώς υπάρχει βλεμματική και σωματική επαφή μεταξύ τους. Έτσι μπορούν να ανακαλύψουν αντιδράσεις και συναισθήματα που τους γεννά η επαφή αυτή.
ΘΕΜΑΤΑ ΓΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
Η διαδικασία του στησίματος μιας ολοκληρωμένης παράστασης προσφέρει σημαντικά εφόδια στους εκπαιδευόμενους που συμμετέχουν σε αυτή, τόσο σε ατομικό όσο και σε ομαδικό επίπεδο. Γίνονται δημιουργικοί, παίρνουν πρωτοβουλίες και αποκτούν λόγο σε αυτή τη διαδικασία κάνοντας τις δικές τους προτάσεις για τη σκηνοθεσία της παράστασης. Εμείς οφείλουμε να ακούμε και να τις εντάσσουμε στη σκηνοθεσία του έργου όταν αυτές λειτουργούν υπέρ της παράστασης.
Συνειδητοποιούν την αξία της βλεμματικής επαφής και όσα προκύπτουν από αυτή. Πειθαρχούν στις οδηγίες αφού αυτό απαιτεί προϋπόθεση για την ολοκλήρωση του έργου που έχουν αναλάβει να ολοκληρώσουν και βελτιώνουν τη συγκέντρωση και τη μνήμη τους προκειμένου να αποτυπώσουν τον λόγο σε συνδυασμό με την κίνηση. Μαθαίνουν να ελέγχουν το σώμα τους σε σχέση με το χώρο και τα αντικείμενα που χρησιμοποιούν.
Ηθοποιός, Εμψυχώτρια θεατρικού παιχνιδιού
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ & ΑΝΑΛΥΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΡΟΛΟΥΣ