πωσ-διαχειριζομαι-τον-θυμο

ΠΩΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΑΙ ΤΟΝ ΘΥΜΟ;

 

Ο θυμός είναι ένα φυσιολογικό συναίσθημα, όμως πολύ συχνά τα παιδιά δε μπορούν να το διαχειριστούν. Όταν η έκφρασή του οδηγεί σε δυσάρεστες συμπεριφορές τότε θα πρέπει να αντιμετωπιστεί από τους εκπαιδευτές αλλά και από τους γονείς προκειμένου να βοηθήσουν το παιδί να μάθει να διαχειρίζεται τις επιπτώσεις του.

Δυστυχώς, οι αρνητικές συνέπειες της εκδήλωσής του είναι πολλές. Τα παιδιά δυσκολεύονται να κοινωνικοποιηθούν, να αλληλεπιδράσουν, κάποιες φορές γίνονται επιθετικά και συχνά αποδίδουν λιγότερο στο σχολείο. Θα πρέπει να τους δείξουμε ότι υπάρχουν και άλλοι τρόποι για να εκφράσουν τις ανάγκες και τα όποια συναισθήματά τους.

Συχνά οι γονείς και οι εκπαιδευτές καλούνται να αντιμετωπίσουν άμεσα στιγμές μεγάλης έντασης αφού το παιδί μπορεί να γίνει εξαιρετικά επιθετικό και βίαιο, και να προκαλέσει βλάβες στον εαυτό του ή σε κάποιον άλλον.

 

ΤΡΟΠΟΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ

Αρχικά απομακρύνουμε την αιτία που προκάλεσε την ένταση-θυμό (αν υπάρχει ή αν τη γνωρίζουμε).

1. Τη στιγμή της έναρξης του θυμού και πριν χαθεί ο έλεγχος της κατάστασης μπορούμε να ξεκινήσουμε μια συζήτηση με θέματα που γνωρίζουμε ότι ενδιαφέρουν το παιδί. Για παράδειγμα: «Σκεφτόμουν να πάμε μια βόλτα. Αλλά δε μπορώ να αποφασίσω ακόμα…εσύ τι λες;». Έτσι βάζουμε το παιδί στη διαδικασία παραγωγής ευχάριστων σκέψεων και το αποτρέπουμε από το να σκέφτεται αρνητικά.

2. Βάζουμε ένα τραγούδι που του αρέσει και ξεκινάμε να τραγουδάμε ή και να χορεύουμε μαζί του.

3. Του δίνουμε ένα αντικείμενο για να πιέζει (μπαλάκι anti-stress) ή ένα αγαπημένο του παιχνίδι και αν το επιθυμεί παίζουμε μαζί του.

4. Ξεκινάμε διαφραγματικές αναπνοές για να βοηθήσουμε το σώμα και το μυαλό να αποφορτιστεί και να χαλαρώσει. (ΔΕΙΤΕ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ).

5. Κάνουμε διάλειμμα! Μπορούμε να απομακρύνουμε το παιδί από την αίθουσα που βρισκόμαστε -αν γίνεται επιθετικό- δίνοντάς του χώρο και χρόνο να ηρεμήσει. Με την επίβλεψη του εκπαιδευτή το μεταφέρουμε σε εξωτερικό χώρο και συζητάμε μαζί του αν νιώσει την επιθυμία. Διαφορετικά, απλά επιβλέπουμε αποτρέποντας βίαιες ενέργειες.

6. Βρίσκουμε σημεία πίεσης σε περιοχές του σώματος για να αντιμετωπιστεί το άγχος και η ένταση. Μπορούμε για παράδειγμα να ασκήσουμε πίεση στα χέρια, στους ώμους, στο αυτί ή όπου αλλού έχουμε αντιληφθεί ότι λειτουργεί χαλαρωτικά για το κάθε παιδί.

Κάποιες φορές η αιτίες-παράγοντες που προκαλούν το θυμό καθορίζονται από τη διανοητικότητα του παιδιού. Οι εκπαιδευτικές στρατηγικές θα πρέπει να προσαρμόζονται στην ομάδα ή στο άτομο και να είναι ευέλικτες. Η αποδοχή της διαφορετικότητας, η πίστη στον εαυτό μας και στους άλλους και η αγάπη στα παιδιά θα βοηθήσουν στην αποτελεσματικότητα των όποιων σχεδιασμών αποφασίσει ο εκάστοτε εκπαιδευτής ή γονέας.

 

ΘΕΜΑΤΑ ΓΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ

Προληπτικά μπορούμε να συζητήσουμε τα παρακάτω θέματα με την ομάδα:

-Μπορούμε να εκφραζόμαστε ελεύθερα και να μιλάμε για ότι μας απασχολεί.

-Πότε θυμώνω; Όταν νιώθω φόβο, άγχος, αδικία;

-Είναι φυσιολογικό να θυμώνω. Όλοι θυμώνουμε κάποιες στιγμές.

-Τι πρέπει να κάνω όταν θυμώσω; (Ελέγχω τα συναισθήματά μου).

-Επίλυση προβλήματος μέσα από το θεατρικό παιχνίδι (παιχνίδια ρόλων).

 

Η δραστηριότητα εφαρμόστηκε στο κέντρο Διημέρευσης και Ημερήσιας φροντίδας

Η ΑΡΓΩ

 

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Ellis, A.L. (2008). The effectiveness of psycho-educational group counseling on Sixth Grade male student’s anger (master thesis). State University of New York.

Sportsman, E.L., Carlson, J.S., & Guthrie, K.M. (2010). Lesson learned from leading an anger management group using the „‟Seeing Red‟‟ curriculum within an elementary school. Journal of Applied School Psychology

Sukhodolsky, D. G., Kassinove, H., & Gorman, B. S. (2004). Cognitivebehavioral therapy for anger in children and adolescents: A meta-analysis. Aggression and Violent Behavior

DiGiuseppe, R., & Tafrate, R. C. (2003). Anger Treatment for Adults: A MetaAnalytic Review. Clinical Psychology: Science and Practice

 

 

ΠΕΛΕΚΑΝΟΥ ΖΩΗ

Ηθοποιός, Εμψυχώτρια θεατρικού παιχνιδιού