ΔΙΑΦΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΠΝΟΗ ΓΙΑ ΧΑΛΑΡΩΣΗ
Η διαφραγματική αναπνοή είναι η αναπνοή που χρησιμοποιεί ο άνθρωπος από τη γέννησή του. Οι πνεύμονες γεμίζουν με περισσότερο αέρα πιέζοντας τον μυ του διαφράγματος προς τα κάτω και έτσι επεκτείνεται η κοιλιά μας. Έτσι επιτυγχάνουμε τη χαλάρωση από το άγχος και την πίεση της καθημερινότητας, των παραγόντων δηλαδή που μας κάνουν να μην αναπνέουμε πλέον σωστά.
ΠΟΥ ΑΠΕΥΘΥΝΕΤΑΙ:
Απευθύνεται σε παιδιά δημοτικού, γυμνασίου, ενηλίκους καθώς και σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης της ειδικής αγωγής.
ΕΠΙΜΕΡΟΥΣ ΣΤΟΧΟΙ:
• Χαλάρωση
• Αυτοσυγκέντρωση
• Αύξηση αναπνευστικής δύναμης
• Βελτίωση ποιότητας άμεσου λόγου
• Αύξηση έντασης της φωνής
• Καλύτερη οξυγόνωση του οργανισμού
• Βελτίωση λειτουργίας οργανισμού
• Αυτοέλεγχος
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ:
Συγκεντρώνουμε την ομάδα και την ενημερώνουμε πως σήμερα θα μάθουμε τον τρόπο να αναπνέουμε σωστά. Έχουμε στη διάθεσή μας στρώματα γυμναστικής ώστε να δείξουμε την άσκηση σε ύπτια θέση στο πάτωμα.
1. Στην αρχή ο εκπαιδευτής ξαπλώνει και καλεί τους εκπαιδευόμενους να βάλουν τη μία παλάμη τους στο θώρακά του και την άλλη στην περιοχή της κοιλιάς του (διάφραγμα). Το διάφραγμα βρίσκεται ανάμεσα στη στομαχική κοιλότητα και την κοιλότητα του θώρακα. Έτσι οι εκπαιδευόμενοι μπορούν, μέσα από το σώμα του εκπαιδευτή για αρχή, να κατανοήσουν καλύτερα τι σημαίνει “αναπνέω με το στήθος” και τι “αναπνέω με το διάφραγμα”.
Καθώς δείχνουμε την αναπνοή εξηγούμε :
-‘Οταν εισπνέουμε μόνο από το στήθος, αυτό πετάγεται προς τα έξω γιατί βάλαμε εκεί αέρα. -Εμείς τώρα θέλουμε καθώς εισπνέουμε να μπει αέρας στην κοιλιά μας. -Πως θα το καταλάβουμε; -Η κοιλιά μας θα φουσκώσει!
2. Ζητάμε από τον κάθε εκπαιδευόμενο απλά να χαλαρώσει και να αναπνεύσει ήρεμα (εισπνοή/εκπνοή) αρκετές φορές για να μπορέσει να συγκεντρωθεί. Καλό θα είναι να υπάρχει απαλή χαλαρωτική μουσική.
3.Έπειτα τον καλούμε να τοποθετήσει τη μία του παλάμη στο θώρακα του και την άλλη στο διάφραγμα και καθώς θα εισπνέει -από τη μύτη – να νιώθει ότι βάζει όλο τον αέρα στην κοιλιά του, απομονώνοντάς την όσο μπορεί από την περιοχή του θώρακα. Τα χέρια ακουμπούν χαλαρά και οι αγκώνες ακουμπούν στο πάτωμα. Κατά την εισπνοή η κοιλιά μας θα βγαίνει πιο έξω από ότι ο θώρακας. Κατά την εκπνοή η κοιλιά πιέζεται προς τα μέσα.
4. Η εκπνοή γίνεται αργά με ένα παρατεταμένο φύσημα ή με φωνή.
*Στην πορεία και καθώς οι εκπαιδευόμενοι θα έχουν εξοικειωθεί με την αναπνοή, εκπνέουμε και με λόγο (π.χ ένα ποίημα, μια φράση).
*Η άσκηση θα πρέπει να γίνεται συχνά ώστε κάποια στιγμή να εκτελείται αυτόματα.
ΠΡΟΣΟΧΗ!
Οι αναπνοές θα πρέπει να γίνονται με διαλείμματα (ανά δύο με τρεις) καθώς συνεχείς αναπνοές θα προκαλέσουν ζάλη
ΘΕΜΑΤΑ ΓΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ:
Είναι καλό να εφαρμόζεται όταν βιώνουμε στιγμές έντασης και άγχους ώστε να οξυγονώνεται σωστά ο οργανισμός και να επανέρχονται στα φυσιολογικά επίπεδα οι λειτουργίες του. Επιπλέον, ο έλεγχος του διαφράγματος καλλιεργεί την αυτοσυγκέντρωση, οδηγώντας εκτός των άλλων και στον έλεγχο των ήχων/ φωνής που παράγουμε καθώς και της ποιότητας και έντασης αυτών.
Η δραστηριότητα εφαρμόστηκε στο κέντρο Διημέρευσης και Ημερήσιας φροντίδας
Ηθοποιός- Εμψυχώτρια θεατρικού παιχνιδιού