ΕΙΣΑΙ Η ΚΟΥΚΛΑ ΜΟΥ
Τι κι αν δεν ερχόμαστε στο σχολείο με τις κούκλες μας…ένα παιχνίδι ρόλων με ζωντανές κούκλες!
Απευθύνεται σε:
Παιδιά νηπιαγωγείου, δημοτικού καθώς και σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης της ειδικής αγωγής.
Στόχοι:
•Συνεργασία
•Επικοινωνία
•Συναισθηματική έκφραση
•Σωματική επαφή
Πώς παίζεται:
Ξεκινάμε μιλώντας για τις αγαπημένες μας κούκλες. Ρωτάμε: «ποια είναι η αγαπημένη σου κούκλα;» «Γιατί είναι η αγαπημένη σου;» «Τι της λες;» «Τι παιχνίδια παίζετε;» κτλ.
Εξηγούμε ότι αφού δεν έχετε μαζί την αγαπημένη σας κούκλα, κάποιος άλλος θα γίνει σήμερα η “κούκλα σας”! Σκοπός μας είναι να τη φροντίσουμε και να παίξουμε μαζί της όπως ακριβώς κάνουμε και με την δική μας.
1. Χωρίζουμε την ομάδα σε ζευγάρια. Ένας θα είναι η κούκλα και ο άλλος ο “ιδιοκτήτης” της. Η δράση μπορεί να γίνεται ταυτόχρονα με όλα τα ζευγάρια.
2. Λέμε στα παιδιά να παίζουν μαζί τους όπως και με τις κούκλες τους αλλά να έχουν ταυτόχρονα τη σκέψη ότι η “κούκλα” τους αυτή τη φορά είναι ζωντανή. Δεν πιάνουμε την κούκλα μας από σημεία που ίσως την κάνουν να νιώσει δυσφορία, δεν κάνουμε απότομες κινήσεις και δεν τη χτυπάμε. Μπορούν όμως να της μιλούν, να εκφράζονται ελεύθερα και να την κινούν αργά στο χώρο αν το επιθυμούν.
3. Ενθαρρύνουμε τα παιδιά ώστε να έχουν σωματική επαφή με την “κούκλα” τους, να την αγκαλιάσουν, να την ταϊσουν, να την κοιμήσουν κτλ ,όταν και αν νιώσουν ότι θέλουν να το κάνουν και θυμίζοντάς τους ότι είναι η δική τους κούκλα.
4. Έπειτα οι εκπαιδευόμενοι μπορούν να αλλάξουν ρόλους.
Θέματα για συζήτηση:
Η κούκλα συμβάλλει στην σωματική, ψυχική και κοινωνική ανάπτυξη των παιδιών. Με το παιχνίδι αυτό, που αντί για μια άψυχη κούκλα έχουμε απέναντι ένα μέλος της ομάδας, δίνεται η δυνατότητα να συνεργαστούν και να αντιμετωπίσουν το μέλος της ομάδας αυτής έχοντας κατά νου και τις δικές του ανάγκες. Έρχονται σε άμεση επαφή με τον άλλο κουβαλώντας λιγότερες αναστολές και με μεγαλύτερη διάθεση για συναισθηματική εγγύτητα και έκφραση.
Μέσα από τη συζήτηση αλλά και το παιχνίδι με την κούκλα μπορούμε να διακρίνουμε και τη σχέση του παιδιού με τον κόσμο έτσι όπως εκείνο τον αντιλαμβάνεται. Τη βάζει μέσα στον δικό του κόσμο και εξασκεί επάνω της εξουσία και επιθετικότητα ή αγάπη και τρυφερότητα.
Δίνεται η ευκαιρία για ελεύθερη άσκηση της παιδικής φαντασίας και για αντιφατικά συναισθήματα, τα οποία οι εκπαιδευτές καλούνται να αναγνωρίσουν. Το παιδί με αυτόν τον τρόπο στέλνει μηνύματα για τις ανάγκες και τις επιθυμίες του.
Ηθοποιός- Εμψυχώτρια θεατρικού παιχνιδιού