ΚΑΝΕ Ο,ΤΙ ΚΑΝΩ!
Το «κάνε ό,τι κάνω» είναι ένα παιχνίδι γνωριμίας με τους άλλους. Απευθύνεται σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης και την ειδική αγωγή.
Στόχοι:
• Συγκέντρωση
• Παρατηρητικότητα
• Φαντασία
• Μη λεκτική επικοινωνία
• Συνεργασία
• Αντίληψη
• Συντονισμός
• Σωματογνωσία
• Αναγνώριση συναισθημάτων
Πώς παίζεται:
1. Το παιχνίδι μπορεί να γίνει σε οποιοδήποτε χώρο (τάξη, αυλή, άλλος χώρος) και προτείνεται ως παιχνίδι γνωριμίας. Ο εμψυχωτής μπορεί να χρησιμοποιήσει το παιχνίδι και σαν ένα ευχάριστο και δημιουργικό διάλειμμα από τις συνηθισμένες δραστηριότητες των παιδιών, ώστε να αποφορτιστούν, να γνωριστούν καλύτερα και να διασκεδάσουν.
2. Ο εμψυχωτής επιλέγει έναν εκπαιδευόμενο και αρχικά στέκονται όρθιοι ο ένας απέναντι στον άλλον.
3. Ο εμψυχωτής ορίζει ότι ο καθρέφτης θα είναι ο εκπαιδευόμενος και εκείνος θα κοιτάζεται στον καθρέφτη (είδωλο).
4. Αρχικά κοιτάζονται στα μάτια και όταν νιώσουν έτοιμοι ξεκινούν. Εκείνος που κοιτάζεται ξεκινά να κάνει αργές κινήσεις ώστε ο άλλος (καθρέφτης) να μπορεί να κάνει τις ίδιες ακριβώς με αυτόν. Πρώτα ο εκπαιδευτής κινεί τα χέρια, τα πόδια και συνεχίζει με τις κινήσεις του προσώπου (χαμόγελά, κλείνει μάτια κ.α.). Στην πορεία του παιχνιδιού οι κινήσεις γίνονται όλο και πιο σύνθετες και σε βαθμό που δύσκολα καταλαβαίνουμε ποιος είναι ο καθρέφτης και ποιο το είδωλο.
Η ομάδα που είναι σε κύκλο και παρακολουθεί, όταν οι κινήσεις γίνουν πιο σύνθετες καλείται από τον εμψυχωτή να αναγνωρίσει τα συναισθήματα που αναπαριστούν κάθε φορά τα πρόσωπα.
5. Σε δεύτερο χρόνο ο εμψυχωτής ζητά από τους εκπαιδευόμενους να αλλάξουν ρόλους. Ο εμψυχωτής θα αναλάβει τον ρόλο του καθρέφτη και ο εκπαιδευόμενος θα κοιτάζεται σε αυτόν. Δεδομένου ότι κάποιοι εκπαιδευόμενοι δυσκολεύονται στην ανάληψη πρωτοβουλίας για να κινήσουν τα μέρη του σώματός τους, ο εμψυχωτής ζητά από την ομάδα να υποδεικνύουν λεκτικά ή μη λεκτικά (με κίνηση ή με επίδειξη κάρτας) ποια κίνηση θέλουν να κάνει ο εκπαιδευόμενος.
6. Στο παιχνίδι δεν υπάρχει χρονικό όριο. Παίρνουμε όσο χρόνο χρειάζεται ώστε να συντονιστεί το ζευγάρι. Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι η ψυχοκινητική διάσταση της δραστηριότητας και για αυτόν τον λόγο αποφεύγουμε σχόλια όπως: δεν πρέπει, δεν είναι σωστό κ.α. Για να ολοκληρωθούν όλα τα στάδια χρειάζεται η εφαρμογή να γίνει βήμα προς βήμα και να επαναληφθεί αρκετές φορές ανάλογα με τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι εκπαιδευόμενοι.
Θέματα για συζήτηση:
Για να επιτευχθεί ο στόχος της σωματογνωσίας και της αναγνώρισης συναισθημάτων κρίνεται απαραίτητο να έχουν προηγηθεί δραστηριότητες που θα έχουν εξοικειώσει τους συμμετέχοντες με τα μέρη του σώματος και την αναγνώριση των βασικών συναισθημάτων.
Παραλλαγή:
Το παιχνίδι μπορεί να αξιοποιηθεί και ως δραστηριότητα χαλάρωσης στο κλείσιμο μιας ατομικής συνεδρίας ώστε να δομηθεί σχέση εμπιστοσύνης. Ακόμα, μπορεί να λειτουργήσει ως ενισχυτής για τις επόμενες συνεδρίες εφόσον ανταποκριθεί θετικά ο εκπαιδευόμενος.
ΖΩΗ ΠΕΛΕΚΑΝΟΥ, Ηθοποιός
Εμψυχώτρια Θεατρικού Παιχνιδιού