ΠΑΙΖΟΥΜΕ ΝΤΟΜΙΝΟ ΜΕ ΤΟΝ ΧΕΙΜΩΝΑ!
Η μουσική, δύναται να προκαλεί συναισθήματα και να κινητοποιεί τις αισθήσεις μας (ΥΠΕΠΘ, 1994). Έτσι σκεφτήκαμε να αξιοποιήσουμε τη μουσική και την κίνηση σε μία ιστορία σχετική με τον καιρό του χειμώνα.
ΑΠΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΣΕ:
Όλες τις βαθμίδες Ειδικής Αγωγής, σε Ενηλίκους με Ειδικές Εκπαιδευτικές Ανάγκες, στο Νηπιαγωγείο και στην Α/βάθμια εκπαίδευση.
ΣΤΟΧΟΙ:
• Ενεργοποίηση σώματος
• Εκφραστικότητα
• Κατανόηση της έννοιας του ρυθμού
• Συγκέντρωση
• Αντίληψη
• Συντονισμός
1) Ενημερώνουμε τους εκπαιδευόμενους ότι θα μιλήσουμε για τον χειμώνα και πιο συγκεκριμένα για τον καιρό αλλά με έναν διαφορετικό τρόπο. Δείχνουμε εικόνες με χειμωνιάτικα τοπία και κάνουμε ερωτήσεις στους εκπαιδευόμενους όπως:
Τι βλέπετε;Τι καιρό κάνει;
Τι εποχή είναι;Από που το καταλάβατε;
Τι φοράνε οι άνθρωποι; Γιατί;
2) Στο επόμενο στάδιο οι εκπαιδευόμενοι καλούνται να μπουν σε μία σειρά ο ένας πίσω από τον άλλον και να ακούσουν μία ιστορία. Κατά τη διάρκεια της αφήγησης ο εκπαιδευτής βρίσκεται στο τέλος της σειράς και σε όποιες λέξεις εκφράζουν κίνηση δίνει ένα απτικό ερέθισμα/ σωματικό άγγιγμα στον εκπαιδευόμενο που είναι μπροστά του ώστε σαν ντόμινο η κίνηση να μεταφερθεί μέχρι τον πρώτο στη σειρά. Εμείς με αφορμή τις σκηνές του χειμώνα δημιουργήσαμε την ακόλουθη ιστορία και επιλέξαμε τα αντίστοιχα ερεθίσματα :
ΧΕΙΜΩΝΙΑΤΙΚΗ ΜΕΡΑ
Τα δύο παιδιά κρύωναν…( τρίβουμε τα μπράτσα)
Τι εποχή είναι; Χειμώνας… σκέφτηκαν (βάζουμε τον δείκτη μας στον κρόταφο του εκπαιδευόμενου)
Κοίταξαν από το παράθυρο και είδαν σταγόνες να πέφτουν από τον ουρανό ( με τα δύο μας δάχτυλα ξεκινάμε από το πάνω μέρος της πλάτης του και κατεβαίνουμε προς τα κάτω)
Η ώρα περνούσε και οι σταγόνες έπεφταν πιο γρήγορα. (η ίδια κίνηση αλλά και με τα δύο χέρια μας)
Ύστερα άρχισαν πιο πολλές σταγόνες γρήγορα γρήγορα να πέφτουν! ( χτυπηματάκια ρυθμικά με τα δύο μας χέρια από πάνω προς το κάτω μέρος της πλάτης)
Ξαφνικά ο ζεστός ήλιος βγήκε ( τρίβουμε με το ένα χέρι την πλάτη με κυκλικές κινήσεις) και ένα ουράνιο τόξο ανέβηκε ψηλά στον ουρανό. ( με τον δείκτη σχηματίζουμε την καμπύλη του ουράνιου τόξου στο πάνω μέρος της πλάτης)
Τα παιδιά βγήκαν γρήγορα στον κήπο και άρχισαν τρέχουν μια δεξιά και μια αριστερά. ( γρήγορα ρυθμικά χτυπήματα στους ώμους μια στο δεξί και μια στον αριστερό)
Χάρηκαν πολύ! Αέρας φύσηξε δυνατός ( Φυσάμε πίσω από το αυτί του εκπαιδευόμενου) και τα δυο παιδιά κρύωσαν ξανά! ( τρίβουμε τα μπράτσα)
Γύρισαν στο σπίτι, ζεστάθηκαν στο τζάκι (τρίψιμο με κυκλικές κινήσεις στην πλάτη ), έγειραν τα κεφαλάκια τους πάνω στο μαξιλάρι και αποκοιμήθηκαν (ακουμπάμε το κεφάλι μας στον ώμο του εκπαιδευόμενου)
Το πρωί που ο ήλιος ανέβηκε στον ουρανό περιέγραψαν τη μέρα που πέρασε στους φίλους τους.
Και η ιστορία μας ξαναρχίζει από την αρχή για περισσότερη διασκέδαση!
“Κρυώναμε, χειμώνας σκεφτήκαμε. Κοιτάξαμε από το παράθυρο και είδαμε σταγόνες να πέφτουν από τον ουρανό…
Επιλέξαμε το παρακάτω μουσικό κομμάτι για να μας συνοδεύσει κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού μας.
Εμείς καταφέραμε να στείλουμε την ενέργειά μας σε όλους τους συμμετέχοντες και το ντόμινο κινήσεων πέτυχε! Εσείς θα δοκιμάσετε;
Η δραστηριότητα εφαρμόστηκε στο κέντρο Διημέρευσης και Ημερήσιας φροντίδας
Βιβλιογραφία:
ΥΠΕΠΘ (1994). Μουσική Αγωγή 1-Παιχνίδια με Ήχους, Ρυθμούς, Μελωδίες. Βιβλίο για το Δάσκαλο. Αθήνα: ΟΕΔΒ.
Δείτε επίσης: «ΑΚΟΥ ΤΗ ΒΡΟΧΗ….ΓΙΝΕ Η ΒΡΟΧΗ»
Ειδική Παιδαγωγός ΠΕ02.50
M.Ed. Ειδικής Αγωγής
Ειδική Παιδαγωγός ΠΕ02.50 & ΠΕ01.50
M.Ed. Παιδαγωγικής ψυχολογίας
M.Ed. Εκπαίδευσης Ενηλίκων