ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ: Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ

 

Μία από τις συνήθεις ανησυχίες των γονέων είναι οι σχολικές εργασίες και το διάβασμα που καλούνται να κάνουν τα παιδιά τους στο σπίτι. Οι γονείς αναρωτιούνται πόσο στενά μπορούν να παρακολουθούν την συγκεκριμένη μαθησιακή διεργασία. Σε τι βαθμό είναι δυνατό να βοηθήσουν ή να παρέμβουν στην σχολική μελέτη; Με εξαίρεση τους μαθητές της Α΄ Δημοτικού που τους είναι σχετικά πρωτόγνωρη εμπειρία το καθημερινό διάβασμα στο σπίτι, οι υπόλοιποι μαθητές είναι ικανοί να αντεπεξέλθουν στις απαιτήσεις της σχολικής μελέτης.

Ο ιδανικός ρόλος του γονέα είναι αυτός του εμψυχωτή με σκοπό την ενθάρρυνση του παιδιού να αναλάβει μόνο του τις σχολικές υποχρεώσεις. Οι αυταρχικοί γονείς πιθανόν να αντιμετωπίσουν αντιδράσεις εκ μέρους των παιδιών. Μπορεί και να τα πείσουν να διαβάζουν χωρίς εκείνα να λαμβάνουν ικανοποίηση από την διαδικασία. Στο άλλο άκρο, οι ανεκτικοί γονείς ίσως δυσκολευτούν να οριοθετήσουν την συμπεριφορά των παιδιών και να μην εντάξουν το διάβασμα στο καθημερινό πρόγραμμα των δραστηριοτήτων. Επίσης, η συνήθεια να επιβραβεύουμε την σχολική μελέτη με υλικά αγαθά της δίνει έναν χαρακτήρα εξάρτησης από ανταμοιβές. Αυτές αργά ή γρήγορα θα παύσουν να αποτελούν κίνητρο για το ίδιο το παιδί.

Οι βασικές αρχές παρακίνησης των παιδιών να διαβάσουν μόνα τους ή με ελάχιστη βοήθεια από τους γονείς παρατίθενται συνοπτικά στις παρακάτω.

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ:

• Τα βοηθάμε ή σιγουρευόμαστε ότι έχουν ένα ξεκάθαρο πλάνο διαβάσματος. Αφήνουμε τα παιδιά να βάλουν προτεραιότητες στο διάβασμα που θα κάνουν. Αν μας ζητήσουν την γνώμη μας, προτρέπουμε να ασχοληθούν με τα επείγοντα μαθήματα ή να ξεκινήσουν με τα πιο δύσκολα. Λαμβάνοντας υπόψη την κούραση, είναι πιο εύκολο να αφομοιωθούν οι γνώσεις όταν έχουν καθαρό μυαλό.

• Υπενθυμίζουμε στα παιδιά να κάνουν μικρά διαλείμματα. Ένα διάλειμμα 15 λεπτών ανά μία ώρα είναι αρκετό για να αναζωογονήσει το ενδιαφέρον τους.

• Διαμορφώνουμε τον χώρο μελέτης αφαιρώντας κάθε στοιχείο που μπορεί να αποσπάσει την προσοχή των παιδιών από το διάβασμα.Κλείνουμε την τηλεόραση και την μουσική. Απομακρύνουμε τα tablet, τα κινητά τηλέφωνα και τα παιχνίδια τους.

• Επικροτούμε την προσπάθεια που καταβάλλουν τα παιδιά να διαβάσουν. Συχνά αναλωνόμαστε στον έλεγχο των σχολικών εργασιών. Καλύτερα να τα ενθαρρύνουμε να μελετούν μόνα τους στο σπίτι και να ελέγχουν τα ίδια για τυχόν λάθη στις εργασίες τους.

• Διαβάζουμε εφημερίδες, περιοδικά, βιβλία ώστε τα παιδιά να μας βλέπουν ως παράδειγμα προς μίμηση. Έτσι υιοθετούν παρόμοιες συμπεριφορές στην μελέτη των μαθημάτων τους.

• Εμπλουτίζουμε το πρόγραμμά τους με καλλιτεχνικές ή/και αθλητικές δραστηριότητες. Η πνευματική και σωματική εξάσκηση προσφέρουν πολλαπλά οφέλη στην ψυχοσυναισθηματική υγεία των παιδιών. Βέβαια, χρειάζεται προσοχή να μην φορτωθούν οι μαθητές με εξαντλητικά προγράμματα καθώς αυτό θα έχει αντίκτυπο στις μαθησιακές επιδόσεις τους και την διάθεση για σχολική μελέτη στο σπίτι.

Οι παραπάνω συμβουλές πιθανόν θα βρουν δυσκολίες εφαρμογής σε μαθητές της Α΄ Δημοτικού και σε παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες.

Για τα λεγόμενα «πρωτάκια» θα κληθείτε να αφιερώσετε περισσότερο χρόνο να είστε μαζί τους μέχρι να εμπεδώσουν τον τρόπο μελέτης των μαθημάτων. Όσον αφορά τα παιδιά με μαθησιακές ανάγκες θα σας βοηθήσει η στενή συνεργασία με τους εκπαιδευτικούς του σχολείου και αν χρειαστεί, με επαγγελματίες ειδικής αγωγής.

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

Lehmann, I. (2011). Παρακίνηση: Πώς μπορούν οι γονείς να βοηθήσουν το παιδί τους. Αθήνα: Εκδόσεις Αερόστατο.

Ρασιδάκη, Χ., Παντελή, Σ. (2012). Σχολείο και εξετάσεις: Δεν ψαρώνω. Αθήνα: Εκδόσεις Πατάκη.

 

Δείτε επίσης: Η ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΕ ΜΑΘΗΣΙΑΚΕΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ

 

Θανάσης Ηλιόπουλος, Ψυχολόγος